ama...

evet!
gözümüz ardımızı görmez
umutsa el sallar peşimizden
biz onu ararken


kabaran göğsünden
bir gün taşacak
göğün damıtılmış ruhları;
zifiri yolda parçanmış bedenlerine
eskisinden farklı olarak çöreklenecek.
elbet,
elbette olacak,
olacak bunlar.


elbisesi yırtılıp
çırılçıplak kalacak,
bir gün anlaşılacak
ölü ruhlar,
kavuşacaklar can sularına.


bengi kalacaklar olacak fezada
umudu tanımayan bedenlerin parçaları...


ama!


elbet olacak
elbette kalkacak tüm ölü ruhlar;
"yanlış"lar "doğru"lar
ait oldukları bedenlere verilecek;
elbette olacak
olabilir ya hepsi
bir gün belki...