kırmızı kapaklı kitabın kapağını kaldırıp aklındaki şiiri aradı. olmadığını bilerek almıştı onu. aklındaki şiiri bulamayınca kapağı kapadı, masaya bıraktı.
hangi hislere ait bu sözler?
"suyun yolunu kesersin, kum çuvalları dizersin, beton örersin; ama ne yapar ne eder, bir yerden bir çatlak bulur ve özgürce akmaya devam eder su."
sesini hiç duymadığı birisinin gidişine gitti düşünceleri. oturduğu koltuğa gömülebildiği kadar gömüldü.
-ölüler...
sesini duymadan sanki konuşuyor onunla. anlatılanlar koltuktan daha derine gömmüş onu. uzun boylu, zayıf, otoriter bakışlı, sevecen de. fotoğrafını o gittikten sonra gördüğünde, sesini duymadan da onu iyi tanıyabildiğine memnun oluyor.
sesler olmadan da konuşulabilir
gömül
gömül koltuğuna
derine gömül
derinlere gömül
işittiklerin daha
derine gömmüş
birisini duymadan
görmeden gördün
gömül
gidişine
gömül
birbirinizden habersiz
ölürken
derin seni boğarken
toprak onu!
ölüler?
ölüler var mı?
*dip not:
"suyun yolunu kesersin, kum çuvalları dizersin, beton örersin; ama ne yapar ne eder, bir yerden bir çatlak bulur ve özgürce akmaya devam eder su."
*dize, oktay rifat'ın "ahmet" adlı şiirinden alınmıştır.
anlatmak istediğim... hayır anlatmayı istemek gibi bir derdim yok; sadece suda birkaç taş sektireceğim, hepsi bu. belki biraz da balık tutarım...
