29 Ocak 1972 Cumartesi

-sense geleceksin; geleceğin kendisisin. hep, bir sonraya gebe zihnimin asla var olmayan umut çizgisisin. gerideki çakıl taşları parıldayacakları yoksa bile neonlar gibi yanabilir, sönebilir; kimin umrunda? geçmiş şarabını içip keyf edebilir, kurtuldu ya. ya yeri belli olamayan umut çizgisi; "benim" fenerim, ufuk çizgim?

telaşa kapılıyor koşarken yeni taşlar üzerlerinde. devriliyor domino taşları, su ya zaman... dalga ya umutlar... dalga ya planlar...


ittirdim zamanın ilk taşını.

1 yorum:

  1. UMUT BEN
    orda, ilerde bir yerdeyim
    nasılsa buralara düşecek yolun
    eğleş biraz, anı yaşa
    tez yürüyüp de
    çakıllara takılmanın manası mı var
    aldatmasın seni parıltıları
    sahtedir onlar,
    yakamozları ışığın suya vurduğu..
    eğleş biraz
    koşsan da zaman aynı zaman
    önündeki taşı al
    sektir sudaki yakamozlara
    onların telaşı da senin yüzünden
    sektir taşı utancı bitsin devrilişinin
    boşverr onu bunu
    bana varman için
    koşsan da zaman aynı zaman
    hedefin yine ben olayım
    anı yaşa etme plan


    sen yalnız güneşe meylet
    gör bak ki ben ordayım...

    YanıtlaSil