bebek

yere düşen ilk yağmur damlasının,
tepemde seyreden
gri bulutun gözünden damlayan,
heyecanı saçılmış
eline yüzüne günün.
yeni doğmuş bebek!
hem son arayan
hem hiçbir yere bağlı olmak istemeyen.

saf.
bilmediğinden, cahilliğinden olamaz bu akma aşkı,
duymuştur ondan öncekilerin sonunu,
ne kadar delirse de
taşsa da, ayla beraber sustuğunu.

*dip not: dört blog yazarı olarak kendi aramızda yaptığımız yarışma için yazdığım "ilk yağmur damlası" konulu şiirin ilk hali. =)

 montajdan sonra ki hali de burda
           başlangıç