22 Temmuz 1971 Perşembe

uykusunu kaybeden kız

fonda kocamaaan bir gülümseme var... =)
uyku bazen kişiyi terk edebiliyor ya hayatının hatasını yapıp, işte o yüzden hepsi onun kabahati. gördüğünüz yerde yakalayıp beyninden kelepçeleyebilirsiniz.
bense...

dışarıya bakıyorum.
önceden böyle değildi.
zemin gözükürdü, hemde yeşildi, daha az ışık vardı, geçen arabaları bile izleyebilirdim; hep beyaz bir minibüs, yine beyaz otomobil, bazen kırmızı falan... gözlerimi alırdı arabaların camlarına vuran akşam güneşi, çok parlak olurdu, zaten hep parlaktı! 
gözlerimi uzakları seyretmeye adamışlığım sayesinde bozdum ben. =)
baktım, tespit ettim ki, gökyüzü görünürde aynı...

ya bu saatte ne olabilir başka?
yüksek yerlerden gelen ilahi seramoni, deniz kuşlarının sabah ses açma denemeleri, güneşin esneye esneye uyanması, saatlerdir devam eden bir yatak gıcırtısı -aa ne ayıp! :ıslık:

herşey üst üste.
ben bile.
yarın daha da üst üste olacak.
ben bile.

tamaaaammm yerinde romantikliğe gerek yok! =)
gökyüzü her yerde gökyüzü ya!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder