27 Şubat 1972 Pazar

yoksun




ellerim cepte parıltılı neonların altında dolaşırken gözlerim seni arıyordu. cadde aralıklarına sızmış geçitlerin başında durup gözlerimle sokakları dibine kadar tarıyordum. neonları kör edip, ayı mahçup eden ışığın yoktu, yoktun. labirentler bitmiyor, seni aramaktan yorulmuyorum. yürüyorum... ellerim cepte, neonlar yokluğundan istifade yanıp yanıp sönüyor. neonlar inat, ben inat, sen yokluğunla inat...
caddeler yürüyor, geçitler derin, gece uzun, caddelerle yürüyorum; birinde olmazsan ötekinde mutlaka...




bende sabır çok!

elbet bir metelik ayak ucumda ışıldayacak.
  



*gün-se yayıncılık karar veremediği bazı hissiyatlarla takdim etti.





diipnot: "para para para!!" deyip, 
        üstüne bir de abba cilası çekilmeli diye düşünüyorum. =) 
     



1 yorum:

  1. "para
    para
    para
    varlığı
    bir
    dert
    yokluğu
    yara"

    diycem
    diycem de

    ama;

    "paranın ne önemi var,
    mühim olan insanlık?
    ağlarda çırpınan balık,
    kafeste talih kuşu,
    gittikçe dikleşiyor,
    hayat yokuşu.."

    demem
    daha
    iyi
    olacak..

    YanıtlaSil